19.05.2022
Werken met de veerkracht van kinderen op de vlucht
In mei plantten kinderen met een vluchtelingenachtergrond 15 mini-appelboompjes in de tuin van de Mozaïekschool in Roeselare. Die symboliseren hun veerkracht en vermogen om te ‘wortelen in nieuwe aarde’, tevens de naam van een vertelspel waarmee Solentra hun veerkracht na een zware coronaperiode aansprak.
Liesbeth Claeys, leerkracht voor anderstalige nieuwkomers, werkt in een wereldklas in de Mozaïekschool in Roeselare met kinderen uit Jemen, Gaza, Afghanistan, Iran, Guinée en Oekraïne, een enorme uitdaging want allen afkomstig uit oorlogsgebied. De kinderen kampen met veel stress omdat ze hun familie missen, moeten wennen aan een nieuw land en niet zeker zijn of ze ooit nog naar hun thuisland kunnen terugkeren. Daar kwam nog eens de zware coronaperiode bovenop. Omdat de kinderen hun emoties niet meer de baas konden vroeg Liesbeth raad aan Solentra.
Onze psychologen stelden voor om aan de slag te gaan met ‘Wortelen in nieuwe aarde’, een vertelspel dat Odisee Hogeschool ontwikkelde in 2015, toen veel vluchtelingen in ons land aankwamen. Hilde en Salima trokken naar de klas om het vertelspel te begeleiden. Het verhaal gaat over een boom die vertrekt uit het land waar hij opgroeit, onderweg is en moet wortelen in nieuwe aarde. Wat de boom meemaakt is herkenbaar voor de kinderen en helpt hen om op een andere manier naar hun situatie te kijken. Via positieve gesprekken zetten de psychologen hen in hun veerkracht die hen toelaat om de focus te verleggen van wat ze hebben achtergelaten naar hoe ze kunnen aarden in een nieuwe samenleving.
De school wou nog een stapje verder gaan. Hoe mooi zou het niet zijn als de kinderen hun eigen boom konden laten wortelen? En dus namen ze contact op met de vzw Meer Bomen in Roeselare die enthousiast inging op de vraag. Woensdag 11 mei was het dan zo ver. De kinderen plantten samen 15 mini-appelboompjes in de schooltuin. Die symboliseren de levenskracht van de kinderen met een vluchtelingenachtergrond. Ze wortelen in nieuwe aarde, in de hoop hier te kunnen ‘aarden’ en op te groeien tot volwassenen die de vruchten (appelen als symbool) kunnen plukken van hun volharding om te integreren in een nieuwe maatschappij.
